บทที่ 7

“ค่ะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น อาเธอร์ก็กอดโคลอี้ไว้แน่น

เขารู้อยู่แล้ว... เธอรักเขามากเกินกว่าที่จะไม่ยอมใจอ่อนเพื่อเขาสักวัน

วินาทีต่อมา โคลอี้ก็ผลักเขาออกไปอย่างแรงแล้วจ้องมองเขา ราวกับดอกกุหลาบที่เหี่ยวเฉา ใบหน้าของเธอซีดเผือด “แต่ฉันจะไม่ทำ”

“โคลอี้ ตอนนั้นเธอยังยอมเจ็บหนักขนาดนั้นเพื่อผมได้เลย แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ